مهمترین چالش ها در حوزه هیدروکلوئیدهای غذایی مورد استفاده در صنعت غذای کشور عبارتند از:

1- واردات قابل ملاحظه هیدروکلوئیدهای تجاری (ژلاتین، گوار، زانتان، آگار، کاراگینان، کنجاک، پکتین، انواع نشاسته های اصلاح شده، صمغ عربی، ....) و خروج ارز ناشی از آن (حدود 17 میلیون دلار در سال 1398)،

2- محدودیت های ناشی از واردات هیدروکلوئیدها مانند واردات قاچاق، هزینه بالا و تحریم های بین المللی و در بسیاری موارد کیفیت پایین و نامعلوم هیدروکلوئیدهای وارداتی

3- عدم وجود دانش فنی تولید و کاربرد هیدروکلوئیدها و فرمولاسیون محصولات آنها در صنعت غذا، دارو و بهداشتی

4- صادرات هیدروکلوئیدهای بومی بصورت خام و فرآوری نشده به کشورهای همسایه

ماموریت ها

براساس تجربه های پژوهشی اعضای قطب و چالش های موجود در حوزه تولید و مصرف هیدروکلوئیدها در صنایع غذایی، مهمترین ماموریت های قطب علمی هیدروکلوئیدهای بومی ایران عبارتند از:

1- پژوهش در زمینه شناسایی، تعیین ویژگی های فیزیکوشیمیایی و خواص عملکردی هیدروکلوئیدهای طبیعی بومی

2- دستیابی به دانش فنی داخلی و فناوری های نوین تولید انواع هیدروکلوئیدهای طبیعی از منابع بومی و چگونگی کاربرد آنها در فرمولاسیون فرآورده های مختلف غذایی (پرمیکس)

3- انجام تحقیقات برنامه ای و مدون در سطح ملی و بین المللی به منظور معرفی پتانسیل هیدروکلوئیدهای بومی کشور و دستیابی به مرجعیت علمی دراین حوزه در سطح منطقه ای و بین المللی